Ciekawe forum o chemii i nie tylko

Azydek srebra (AgN3)-występuje w postaci bezbarwnych niehigroskopijnych igieł o gęstości 4,8÷5,1 g/cm3, nierozpuszczalnych w wodzie, alkoholu i eterze. Ciemnieje na świetle wskutek wydzielania metalicznego srebra. Reaguje z bromem i jodem, dając niestabilne azydki halogenów. Początek szybkiego rozkładu z wydzieleniem azotu rozpoczyna się w 254 C, a wybuch próbki 0,02 g – od 297 C (5 s) do 308 C (1 s). Ma bardzo dużą wrażliwość na tarcie, ale mniejszą niż azydki miedzi, niklu i kobaltu. Jego wrażliwość na uderzenie wynosi 6 cm (1 kg) lub 41 cm (0,5 kg). Zdolności inicjująca porównywalna jest do azydku ołowiu: do pobudzenia tetrylu potrzeba 0,02 g AgN3, kwasu pikrynowego – 0,035 g, a do pobudzenia TNT – 0,09 g. Prędkość detonacji wynosi 1500 1900 m/s. Azydek srebra może być otrzymywany tą samą metodą co azydek ołowiu. Już w 1893 r. prowadzono badania nad zastosowaniem azydku srebra w detonatorach, jednak do dziś stosowany jest rzadko (np. we Włoszech) ze względu na wysoka cenę. Proponowana była także forma otrzymana w wyniku wytracania go w postaci filmu na kryształach tetrylu lub pentrytu, co nie pogarszało istotnie jego właściwości inicjujących. Azydek srebra może reagować z jodem lub bromem, dając w wyniku nietrwały azydek jodu lub bromu. Może być też wykorzystany do syntezy soli amin, takich jak azydek guanidyny.

UWAGA: INFORMACJE O MWI NAPISANE WYLACZNIE W CELACH EDUKACYJNYCH, NIE ODPOWIADAM ZA ZADNE SZKODY WYWOLANE POWYZSZYM